Obłudniku, usuń najpierw belkę ze swego oka, a wtedy przejrzysz, ażeby usunąć drzazgę z oka brata swego. Łk 6, 42b
Prawdziwa cywilizacja nie polega na sile, ale jest owocem zwycięstw nad samym sobą, nad mocami niesprawiedliwości, egoizmu i nienawiści, które są zdolne zniekształcić prawdziwe oblicze człowieka. św. Jan Paweł II
Zbyt wiele jest wokół szemrania, zakłamania, półprawd, dwulicowości, fałszywej uprzejmości, etc. Przesiąkamy narracją tego świata, która często nijak ma się do Dekalogu. Dlatego tak niezmiernie istotne jest kogo słuchamy, kto jest dla nas autorytetem i jakie wartości są dla nas ważne.
Często wytykamy najdrobniejsze błędy i potknięcia innym, a sami zupełnie nie widzimy swoich wieeelkich ułomności, przeinaczeń, uchybień – bo już jakoś stały się takie swojskie, często nawet jak druga skóra… Przyzwyczajamy się do grzechu… Grzech nam spowszedniał!
Ech… dobrze by było zrobić rzetelny rachunek sumienia i stanąć w prawdzie, w szczerości przed samym sobą, a przede wszystkim przed Panem Bogiem.
Za kilka dni będziemy obchodzić Święto Podwyższenia Krzyża Świętego. Może warto już dzisiaj przystanąć pod Krzyżem Chrystusa, gdzie nie można, nie godzi się niczego udawać. Może warto uświadomić sobie po raz kolejny swoją małość i grzeszność, ale też ogrom Bożej miłości, która nikim nie gardzi i nikogo nie wytyka palcem.
Upadam Panie na kolana przed Twoim Majestatem, pomóż mi proszę zobaczyć wszelkie moje belki i drzazgi, pomóż mi je usunąć, bym naprawdę mogła się Tobie podobać 
Jezu, ufam Tobie!
