Day: 28.07.2021

Autor: Św. Teresa od Dzieciątka Jezus (1873-1897), karmelitanka, doktor Kościoła

Oblubienica z Pieśni nad Pieśniami mówi…, że wstała, by szukać Umiłowanego w mieście, lecz nadaremnie; dopiero gdy wyszła poza miasto, znalazła Tego, którego miłowała jej dusza! (Pnp 3,1-4). Jezus nie chce, żebyśmy w spokoju znajdowali Jego uwielbioną obecność, ukrywa się… Och! Jaką melodią dla mego serca jest to milczenie Jezusa. On staje się ubogim, abyśmy mogli okazać Mu miłosierdzie; wyciąga rękę do nas jak żebrak, aby w radosnym dniu sądu, gdy ukaże się w swojej chwale, mógł nam powiedzieć te słodkie słowa: „Pójdźcie błogosławieni Ojca mojego, weźcie w posiadanie królestwo, przygotowane dla was od założenia świata! Bo byłem głodny, a daliście Mi jeść; byłem spragniony, a daliście Mi pić; byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie, byłem chorym… w więzieniu, a przyszliście do Mnie”(Mt 25,34-36). Jezus sam wypowiedział te słowa, pragnie naszej miłości, żebrze o nie. Zdaje się niejako na naszą łaskę, nie chce nic wziąć, o ile Mu tego nie damy sami.

Jezus to skarb ukryty, dobro nieocenione, które tak mało dusz umie odnaleźć, bo jest ukryte, a świat lubi to, co błyszczy. Ach! Gdyby Jezus zechciał ukazać się wszystkim duszom wraz ze swymi niewysłowionymi darami, bez wątpienia żadna nie wzgardziłaby Nim; ale On nie chce, żebyśmy Go miłowali dla Jego darów; On sam ma być nagrodą naszą. Aby znaleźć rzecz ukrytą, trzeba się również samemu ukryć, nasze życie musi zatem być tajemnicą. Trzeba nam upodobnić się do Jezusa, do Jezusa, którego twarz była zakryta (Iz 53,3)… Jezus miłuje Cię miłością tak wielką, że gdybyś to widziała, to wpadłbyś w ekstazę szczęścia…, ale nie widzisz tego i dlatego cierpisz. Wkrótce Jezus „wstanie na sąd, aby wybawił wszystkich cichych i pokornych ziemi” (Ps 76,10).

Źródło: List 145

Autor: Św. Bonawentura (1227-1274), franciszkanin, doktor Kościoła

Chrystus jest skarbem wszelkiej łaski, ponieważ jest „pełen łaski i prawdy” (J 1,14), a Aniołowie i ludzie otrzymują z Jego pełni. On posiada źródło pełni, a „otwierając swoją dłoń, napełnia błogosławieństwem każde zwierzę” rozumne. Ale ten skarb łask jest ukryty pod zasłoną Sakramentu Ołtarza. „Królestwo niebieskie podobne jest do skarbu ukrytego w roli” (Mt 13,44). A czy tym polem nie jest tutaj Sakrament ciała Chrystusa, złożonego do ziemi? Na tej roli posiadamy ukryty skarb, ponieważ tam są ukryte wszelkie łaski. „Znalazł go pewien człowiek i ukrył ponownie. Uradowany poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił tę rolę” (Mt 13,44). Kto zna bogactwo tego Sakramentu, chętnie wyzbywa się innych zadań, aby w pełni oddać się pobożności wobec tego Sakramentu. Wie, że zdobędzie w tym życie wieczne, wedle słowa Pana: „Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne” (J 6,54).

A skarb wszelkiej chwały jest w Chrystusie. Wszelka chwała, jaką posiadają aniołowie i ludzie, którzy zbawią się aż do dnia sądu — czy to chwała ciała, czy to chwała duszy — pochodzi z tego skarbu. To On bowiem, którego skarbami są otchłanie, ustanowił niepojęte granice swojej chwały. I nakazuje nam szukać tego skarbu, mówiąc: „Gromadźcie sobie skarby w niebie” (Mt 6,20). Ten skarb jest ukryty pod zasłoną chleba i wina, abyś mógł wykazać się wiarą.

Niech będzie zatem Pan wysławiany za swoje miłosierdzie, ponieważ z góry pokazał nam swoje Ciało pod postacią skarbu w niebie!

Źródło: Kazanie o Eucharystii (© Evangelizo.org)

Autor: Św. Ireneusz z Lyonu (ok. 130 – ok. 208), biskup, teolog, męczennik

To Chrystus był przy wszystkich, którym, od początku, Bóg ogłaszał Swoje Słowo. I jeśli ktoś czyta Pismo w tej perspektywie, znajdzie wyrażenie dotyczące Chrystusa i zapowiedź nowego wezwania. Ponieważ to On jest „skarbem ukrytym w roli”, to znaczy, w świecie (Mt 13,38). Skarbem ukrytym w Piśmie, ponieważ był zapowiedziany przez symbole i parabole, które, po ludzku mówiąc, nie mogły być zrozumiane przed wypełnieniem się proroctw, to znaczy, przed przyjściem Pana. To dlatego zostało powiedziane prorokowi Danielowi: „ukryj słowa i zapieczętuj księgę aż do czasów ostatecznych” (12,4)… Także Jeremiasz mówi: „Przy końcu dni zrozumiecie to w pełni” (23,20) […]

Czytane przez chrześcijan, Prawo jest skarbem dawniej ukrytym na polu, ale które krzyż Chrystusa wyjawia i wyjaśnia…: objawia mądrość Bożą, daje poznać swoje zamiary dla zbawienia człowieka, przedstawia Królestwo Chrystusowe, ogłasza z wyprzedzeniem Dobrą Nowinę o dziedziczeniu świętego Jeruzalem, przepowiada, że człowiekowi, który kocha Boga, będzie dane ujrzenie Go i usłyszenie Jego słowa, i zostanie uwielbiony przez to słowo […]

To w ten sposób Pan wytłumaczył Pisma swoim uczniom po zmartwychwstaniu, udowadniając tym, że „Mesjasz musiał cierpieć, aby wejść do swej chwały” (Łk 24,26). Jeśli zatem ktoś czyta Pismo w ten sposób, będzie doskonałym uczniem, „podobnym do ojca rodziny, który ze swego skarbca wydobywa rzeczy nowe i stare” (Mt 13,52).

Źródło: Przeciw herezjom, VI, 26 (© Evangelizo.org)