Gdyby was gdzie nie chciano przyjąć i nie chciano słuchać słów waszych, wychodząc z takiego domu albo miasta, strząśnijcie proch z nóg waszych”. Mt 10, 14
Powiedz mi, jaka jest Twoja miłość, a powiem Ci, kim jesteś. św. Jan Paweł II
Nie każdy kto mówi Panie, Panie wejdzie do Królestwa Niebieskiego…
Jakże lekceważymy i spłycamy Boże nauczanie…
Trudno “odpuszczać” kiedy się widzi jaką pustkę, rozdwojenie, czy nienaturalną aktywność powodują czyjeś złe (wg naszego patrzenia) decyzje i wybory. Jednak Pan Bóg o każdego troszczy się jednakowo i każdego zapewnia o swej nieustannej miłości 
chociaż zapewne każdego inaczej, bo każdy z nas jest oryginalny 
inne argumenty do niego przemawiają, inne rzeczy cieszą, a inne spędzają sen z powiek…
Warto zatrzymać się, posłuchać innych, wsłuchać się w siebie. Nie zawsze to co dla mnie jest dobre, będzie dobre dla Ciebie, bo nasze drogi są różne…
Zawsze bardziej słuchaj Pana Boga niż ludzi
I tu po raz kolejny przychodzi refleksja, aby bardziej troszczyć się o to, co wychodzi z ust. Aby bardziej zadbać nie tyle o czystość języka, ale o odpowiedzialność za każde wypowiadane słowo. Czasem jedno słowo może podnieść i ożywić, pobudzić do życie, ale może też dobić – pozbawiając resztek godności… Jakież to ważne w obecnym czasie!
Duchu Święty stań na straży mojego języka! Niech mowa moja buduje, jednoczy, przynosi pokój, a nie burzy i nie sieje zamętu! Niech każde moje słowo będzie dla chwały mojego Taty, mojego Boga 
Prowadź Panie i mów, bo sługa Twój słucha! Amen!
Pozdrawiam pięknie 
+