Month: październik 2019

Obłudnicy, umiecie rozpoznawać wygląd ziemi i nieba, a jakże chwili obecnej nie rozpoznajecie? I dlaczego sami z siebie nie rozróżniacie tego, co jest słuszne? Łk 12, 56-57

Jeżeli człowiek uznaje swoją słabość i niemoc wobec zła, a równocześnie ufa mocy Boga, odniesie zwycięstwo. Miłosierny Bóg będzie jego „mocą” i „warownią”, „osłoną” i „wybawcą”. św. Jan Paweł II

Żyjemy w czasach kiedy wszyscy na wszystkim się znają 😀Lubimy wypowiadać się na każdy temat, a już najlepiej wiemy co jest dla kogo dobre..

Zawsze rozbawia mnie (chociaż to nie jest najtrafniejsze słowo na określenie tego zwrotu) puenta „bo tak”. Często traktuje pewne tematy (niezmiernie pewnie dla niektórych ważne) zbyt powierzchownie, zbyt ogólnikowo, a do innych znowuż nazbyt mocno się „przykładam” 😉 no cóż, tak jesteśmy skonstruowani, że różne rzeczy nas fascynują i cieszą – i dobrze 🙂

Warto dziś zastanowić się nad trafnością, słusznością swoich decyzji i wyborów. Warto przeanalizować co, lub kto stał się dla mnie autorytetem, z czyim zdaniem się liczę, o czyje względy zabiegam? A może jestem już tak zapatrzona w słuszność i nieomylność swoich kroków, że każdą poradę i życzliwe słowo traktuję niemalże jak zamach na swoją wolność?

Panie, otwórz oczy mojego serca, aby moje wybory i decyzje były Tobie miłe i zgodne z Twoją Świętą wolą!
Roztropnego dnia (czy jaka tam pora u Ciebie teraz) 😉

Przyszedłem ogień rzucić na ziemię i jakże pragnę, ażeby już zapłonął. Łk 12, 49

Szukajcie tej prawdy tam, gdzie ona rzeczywiście się znajduje! Jeśli trzeba, bądźcie zdecydowani iść pod prąd obiegowych poglądów i rozpropagowanych haseł! Nie lękajcie się Miłości, która stawia człowiekowi wymagania. św. Jan Paweł II

Zdawać by się mogło, że Pan Jezus chce dokonać jakiejś rewolucji i to chyba nawet krwawej, bo przecież rzucanie ognia kojarzy się pożarem, z zagrożeniem.

Byłam kiedyś świadkiem podpalenia stodoły w sąsiedztwie, w zamierzchłej przeszłości… właśnie w tym momencie przypomniałam sobie tę sytuację… strach i zagrożenie dla naszego domu – ubogiego, ale przecież nie mieliśmy innego, to była nasza cząstka świata… dobrze, że wiatr wtedy powiał w inną stronę…

Ogień, który Pan Jezus rozlewa przez moc Swojego Ducha w naszych sercach też może niepokoić, bo zaraz znajdą się „życzliwi” co wkroczą z gaśnicami typu – kiedyś modliliśmy się inaczej, kiedyś Pan Bóg działał tylko przez kapłanów i wybranych, kiedyś… a ja sobie myśle – kiedyś to młóciło się capemi, żęło sierpem i siedziało przy lampach naftowych i świecach 😉 Może i głupie skojarzenie, ale jakże my możemy ograniczać postęp w jakiejkolwiek przestrzeni życia? Jakże możemy ograniczać i kontrolować działanie Bożego Ducha?!

Jeśli czujesz w swoim sercu Boże dotknięcie, nie opieraj się, pozwól aby ten Boży ogień zapłonął w Tobie. Nie wiem co to będzie, bo Duch działa jak chce 🙂 ale pewne jest, że znajdzie się ktoś, kto będzie chciał stłumić i przygasić Twoją radość, entuzjazm i gorliwość. Nie bój się! Moc w słabości się doskonali! A Pan Jezus zapewnia „Wystarczy ci Mojej łaski”!

Ja to kupuję! Rzucam się w Ogień Bożej Miłości! Niech mnie wypala, niech mnie hartuje, niech mnie uszlachetnia! Tak jak chce! Niech stawia mi wymagania i niech mnie uzdalnia do sprostania tym wyzwaniom!

Jezu, ufam Tobie!

Komu wiele dano, od tego wiele wymagać się będzie; a komu wiele powierzono, tym więcej od niego żądać będą. Łk. 12, 48b

Istotnie, głównym bogactwem człowieka jest wraz z ziemią sam człowiek.  św. Jan Paweł II

To Słowo Chrystusa znowu daje mi potężnego kopa, a jednocześnie uświadamia powagę i rangę powierzonej misji…

Tyle rzeczy do zrobienia, a tak często bezmyślnie marnuje tyle łaski… Wybacz mi Panie moją ułomność i słabość… wybacz zbytnie skupianie na sobie, swoich możliwościach, talentach, ale też ograniczeniach… wybacz moją głupotę i zaniedbania dobrego…

Duchu Święty, proszę Cię najpiękniej jak potrafię 🙏 pouczaj mnie i prowadź, bym już więcej nie marnowała żadnego dobra, które dzięki Bożej hojności dane mi jest dla budowania Bożego królestwa wokół siebie, dla Bożej chwały! „Bez Twojego tchnienia, cóż jest wśród stworzenia? Jeno cierń i nędze…”

Przyda się chwila refleksji nad sensem własnego życia. Póki jest jeszcze czas!

Pozdrawiam i błogosławię ❤️+

A dziś zacznę od archiwum 🙂 i właściwie mogłabym na tym pozostać… ale paluszki już rwą się do klawiatury 😉 więc pewnie coś się jeszcze urodzi 😍

«To rozumiejcie, że gdyby gospodarz wiedział, o której godzinie przyjść ma złodziej, nie pozwoliłby włamać się do swego domu. Wy też bądźcie gotowi, gdyż o godzinie, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie». Łk 12, 39-40

Czuwam – to znaczy : miłość bliźniego – to znaczy: podstawowa międzyludzka solidarność. św. Jan Paweł II

Może uważasz, że jesteś w porządku wobec Boga. Przystępujesz do sakramentów, na Eucharystii bywasz częściej niż tylko w niedzielę, trwasz w nauce KK – no i super! A teraz zastanów się co robisz aby pozwolić innym spotkać żywego Boga? Czy nie skupiłeś się tylko na swojej gotowości i relacji z Bogiem, która niewątpliwie powinna być na pierwszym miejscu, ale jeśli przestaniesz dostrzegać potrzeby i biedę człowieka obok Ciebie, to ta relacja będzie martwa…

Może to trochę mocne… ale przestańże skupiać się ciągle na sobie! Swoim życiem świadczysz o Bogu, nie wstydź się swojej przynależności do Niego! Okazywanie miłości w najdrobniejszych gestach, życzliwe słowo, zatroskanie się o czyjś los jest częścią Dobrej Nowiny i trwaniem w gotowości na przyjście Pana. Bądź czujny i uważny, nie zaniedbuj dobra, które tylko Ty możesz w tym właśnie momencie wyświadczyć drugiemu człowiekowi 😇😍

Zasłuchanego w Boże natchnienia i kreatywnego dnia 😊 Basia Kumor ❤️+

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Niech będą przepasane biodra wasze i zapalone pochodnie. A wy bądźcie podobni do ludzi oczekujących swego pana, kiedy z uczty weselnej powróci, aby mu zaraz otworzyć, gdy nadejdzie i zakołacze». Łk 12, 35-36

Szczęście osiąga się przez ofiarę. św. Jan Paweł II

Ile razy odpuszczam, zniechęcam się po pierwszym niepowodzeniu, kiedy tylko coś nie idzie po mojej myśli… nie lubię czekać, wyczekiwać, jestem impulsywna i lubię szybkie, konkretne działanie.

Bóg wie… uczy mnie oczekiwania – dotyka dokładnie tych miejsc gdzie „charakterek” bierze górę, gdzie brak cierpliwości powoduje podejmowanie pochopnych decyzji, gdzie moja nieomylność i pycha konfrontuje się z prawdziwą wiedzą i pokorą, gdzie moje poczucie piękna i harmonii zderza się z szarością, nijakością, czy fałszem…

„Kto wytrwa, będzie zbawiony” – tak Panie! hartuj mnie, szlifuj , docieraj, niech to co „moje” ustąpi miejsca Twojej łagodności i rozwadze. Niech Twój Święty Duch wypełnia po brzegi naczynie mojego jestestwa i przygotowuje mnie nieustanie na jakże wyczekiwane, a jednak niespodziane spotkanie z Tobą, mój Stwórco 🙏

„Nabierz odwagi i oczekuj Pana”, Bóg Cię nie zawiedzie!

Dnia pełnego cierpliwości i wyrozumiałości dla siebie i innych 😊 ❤️ +

Szczęśliwi owi słudzy, których pan zastanie czuwających, gdy nadejdzie. Łk 12, 37a 

Chrześcijanin winien  żyć w perspektywie wieczności. św. Jan Paweł II

Jakże jesteśmy zaślepieni i omamieni „dobrami” tego świata… Jakaż niecierpliwość i tęsknota trawi nasze serca, by już tu i teraz osiągnąć pełnię szczęścia… Przeważnie jednak to pojęcie szczęścia jest mocno wypaczone, a na pewno zaciemnione i zakłamane przez tego, komu zależy byśmy jednak nie byli szczęśliwi…

Często zastanawiam się nad wezwaniem do czuwania. Nie jest tajemnicą, że sypiam zbyt mało 😉 jakby szkoda było mi czasu na sen, choć przecież spać bardzo lubię 🙂 Pewnie, że ciało ma swoje ograniczenia i prawa, a jednak Pan Bóg daje łaskę by po krótkiej nocy znowu stawać do swoich codziennych, często monotonnych i zwyczajnych powinności. Chociaż u mnie to już dawno zwyczajnie i monotonnie nie jest 😀 Pan Bóg codziennie zaskakuje mnie nowymi pomysłami i porusza moje serce, by jeszcze gorliwiej trwało w Jego miłości. I czasem aż boli – jakże ja taka zwyczajna i grzeszna, mogę zanurzać się w zdroju Jego miłości i miłosierdzia, i jeszcze innym opowiadać, przyprowadzając ich do Źródła Miłości… dla mnie to niepojęte…

Może to właśnie na tym polega gotowość i czuwanie? Może to właśnie otwartość serca i trwanie w łasce uświęcającej, pomimo ułomności i grzeszności ludzkiej natury? To jest możliwe!

Zasypiam z dziękczynną modlitwą na ustach, bo mam świadomość, że cokolwiek dzisiaj się wydarzyło było cudem Bożej miłości i łaski 😍😇 I kiedy pół przytomna obracam mojego męża z boku na bok, też dziękuję 🙂 bo chociaż fizycznie jest ciężko, to przecież wiemy, że to tylko przez chwilę, ile ona by nie trwała – to chwila wobec wieczności!

Dziękuję Ci Dobry Boże za te chwile , które przybliżają mnie do Ciebie. Dziękuje za ludzi, których stawiasz na mojej drodze, byśmy mogli wspólnie się umacniać i trwać na czuwaniu. Bądź uwielbiony Panie! jestem i czuwam 🙏