Month: lipiec 2019

A oto zerwała się wielka burza na jeziorze, tak że fale zalewały łódź; On zaś spał. Wtedy przystąpili do Niego i obudzili Go, mówiąc: «Panie, ratuj, giniemy!» Mt 8, 24-25

Człowiek, który chce zrozumieć siebie samego do końca – musi ze swoim niepokojem, niepewnością, a także słabością i grzesznością,  ze swoim życiem i śmiercią, przybliżyć się do Chrystusa. św. Jan Paweł II

Zawsze kiedy czytany jest ten fragment Słowa, z ogromnym zadziwieniem rozmyślam jak Pan Jezus mógł spać kiedy wokół szalała burza. Sama do niedawna bardzo bałam się burzy i mam też mocno traumatyczne wspomnienie burzy w Zakopanem, kiedy piorun, błysk, właściwie to nie wiem co, wyrzuciło mnie z dużego pomieszczenia na korytarz… zupełnie nic nie pamiętam… tylko wielki strach… To wszystko tak szybko się toczyło, a w mojej głowie pozostały tylko strzępy obrazów, jakby stop klatka.

Zdecydowania burza nie należy do moich ulubionych stanów pogodowych, jednak teraz kiedy szaleje nawałnica staram się modlić jak najwięcej za tych , którzy właśnie się lękają, którzy są zagrożeni, którzy nie potrafią sobie poradzić z niepokojem i obawami.

Pan Jezus zdający się odpoczywać, przecież nieustannie nam towarzyszy. Choć nie czujemy, nie widzimy Jego działania, On stale troszczy się o nas. A te burze i gromy, które przetaczają się nad naszymi głowami, mają nas skłaniać ku temu, aby z jeszcze większą gorliwością i zaufaniem zwracać się do Pan Boga. Nie w myśl zasady „gry trwoga, to do Boga”, ale z taką dziecięcą bezradnością i pewnością, że pod Bożą opieką ZAWSZE jesteśmy bezpieczni.

Nie ważne jakie burze szaleją teraz w Twoim życiu. Nie ważne jak wielkie przerażenie, chandra i cierpienie rozrywa na strzępy Twój pokój serca. Zwróć się do Jezusa – Panie ratuj, bo ginę, bo już nie mam sił, bo nie radzę sobie, bo rzeczywistość chyba mnie przerosła… Możesz być pewien, że po takim wyznaniu coś na pewno się zmieni w Twoi życiu.

Panie Jezu, uciszaj te nawałnice, które dzisiejszej nocy przetaczają się nad Polską. Uciszaj te niepokoje, niepewności, zasmucenia, wewnętrzne rozdarcia, które burzą nasze relację z Panem Bogiem. Niech Twój święty pokój wypełni nasze serca, umysły i dusze, pozwalając nam z zachwytem i podziwem przyglądać się, i opowiadać o tym jak jesteś hojny i wspaniały.

Przytulam 😍

On odpuszcza wszystkie twoje winy
i leczy wszystkie choroby.
On twoje życie ratuje od zguby,
obdarza cię łaską i zmiłowaniem. Ps 103 3-4

Nie dajcie się zwieźć pokusie, że człowiek może w pełni odnaleźć siebie, odrzucając Boga. św Jan Paweł II

Bardzo porusza mnie dzisiejsze czytanie – śmiałość Abrahama i nieprawdopodobne miłosierdzie Boga.

My chyba zbyt często odpuszczamy, tzn. zostawiamy problemy żeby się „same” rozwiązywały, opuszczamy ludzi, którzy nie zachowują się wg naszych norm, popadamy w skrajności i stany depresyjne kiedy życie zaczyna nas przerastać, obrażamy się na cały świat i Pana Boga w pierwszej kolejności, gdy nasze plany nie wychodzą.

A Pan Bóg w swym wielkim miłosierdziu pochyla się nad każdą najdrobniejszą naszą prośbą. On pragnie abyśmy zwracali się do Niego w każdej sytuacji i o każdej porze.

Zawsze rozbawiają mnie stwierdzenia osób, którym staram się opowiadać o Bożej miłości i hojności, że nie chcą Panu Bogu głowy zawracać swoimi problemami. Ależ Pan Bóg marzy o tym, abyśmy dzielili z Nim swoje małe i wielkie troski! Pragnie naszej otwartości i gotowości współpracy, szczególnie gdy wstawiamy się w czyjejś intencji.

Drogi Ojcze, Tatusiu! Przynoszę Ci dziś tych, którzy się źle mają, przynoszę utrudzonych, zniewolonych, cierpiących na ciele i duszy, prosząc abyś dotykał nas wszystkich swoją łaską i zmiłowaniem, wedle swojej niezmierzonej hojności i świętej woli. Jezu Chryste w Twoich Ranach, ukrywam nas wszystkich, obmywając Twoją Najdroższą Krwią. Zanurzam nas w zdroju Twojego miłosierdzia i wielkiej łaskawości, prosząc o Twoją świętą cierpliwość i wyrozumiałość dla każdego z nas. Proszę o potrzebne dary i łaski Twojego Ducha, i o wrażliwość na potrzeby każdego człowieka. Najświętsza Panienko otaczaj nas płaszczem swojej opieki, wypraszając to, co każdemu z nas jest potrzebne, a o czym doskonale wie Twój Boski Syn.

Boże, choć Cię nie pojmuję, jednak nad wszystko miłuję. Bądź miłościw mnie grzesznemu, do poprawy dążącemu.

Dobrego dnia 🙂